ostavete me da pospijam uste 5 minuti.
ocite mi se sklopeni, spijam, sonuvam.
go dozivuvam apstraktnoto kako nesto sosema novo, ubavo, zasekogas vo onoj izmislen svet, vo mojot svet, onoj koj sama si go sozdadov, kreirav.
ostavete me da spijam uste 5 minuti.
ne sakam da se vratam vo realnosta, nesakam da se naogjam vo onie sivila kade sto sama si se poastaviv, osavete me da sonuvam, ostavete me da posedam uste nekoe vreme vo moeto skrivaliste, moeto stakleno dzvono. Ostavete me da se cuvstvuvam bezbedna, daleku od tagata koja konzistentno me opkruzuva. Ja gledam, ja osekam, me sledi, vo niv e, vo mene. begaj, odi si, ti, demonu koj me pratis, me sledis, me brkas. ostavete me da spijam za da ne ja osekam slikata na seta bolka koja postojano ja gledam.
ostavete me da spijam, fantaziram, da setam po imaginarnoto.
ke otvoram oci koga ke bidam spremna da se soocam so realnosta, no sega za sega dajte mi uste 5 minuti.
Wednesday, October 21, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)
