spomeni

bevme kako dve mali covecinja, ednoto plavo drugoto crno....
dve mali destruktivni dzvercinja, velese majka mi....
a ne bevme pogolemi ni od metar, na prsti oddvaj stigavme do kolkot na tatko mi....
denot ni zapocnuvase so obilen dorucek, lepce namackano so puter, malku sol i casa jogurt....
ubavo se sekavam na tie denovi... a i mislam deka e nevozmozno da gi zaboravam koga majka mi postojano me potseka na onie dve dupki pod friziderot prepolni so hranata koja nemozevme da ja izedeme.... no za sreka baba ni bese tuka za mesecno da gi isprazni dupkite za da ni napravi mesto za hrana za naredniot mesec....
a koga potporasnavme, moite resija deka najpametno e da gi zatvorat dupkite pod friziderot... ne lazea deka mirizbata ne se podnesuva... a pod nekoe cudo jas i brat mi ama bas nisto ne osekavme....
togas pristigna i letoto, na hranata i najdovme novo skladiste.... gi lazevme nasite deka sakame da rucame na terasa poradi sonceto, za da se fati denot... no momentot koga tie ke izrucaa nie hranata ja relociravme pod terasata.... zimite ni bea dolgi i macni no smetam deka bas poradi takvite periodi nie porasnavme....
kako mali dzudzinja ne razmisluvavme...
pagavme od drvo - toa bev jas, se pentarevme po banderi, po terasi - brat mi, si igravme so osila, nastraduvavme od kucinja - e tuka mozam celo malo da go nabrojam, menjavme fasonki i tn.... no niedna igra ne zavrsuvase bez povreda.... raskrvareni kolena, lakti, poseta na bolnici....no sepak nikogas nisto seriozno... postojano si velevme mali sme greski praime....
i sega otkako ja pominav crtkata na dzidot za koja dolgo vreme mectaev svativ deka nisto ne e smeneto.... seuste znaeme da gi pravime istite glupostini no edinstvenata razlika e sto poveke se grizime