Како скопскиве клинци раскажуваат лектири

дали помладите размислуваат на поедноставен но сепак поинвентивен начин од постарите?
дали полесно знаат да се снајдат во комплексни ситуации и дали ја претставуваат границата помеѓу интелигентното и глупавото?
Знаат да попуштат, знаат да се снајдат, знаат да се извлечат, знаат да кажат...
А сепак се подискриминирани од возрасните, без никакво право на глас, без никакво СВОЕ ЈАС, без свое размислување.
Се, некој размислува наместо нас, се некој ни кажува кој што, како, зашто, каде, кога....
И на крај ние не сме паметните...
па како да бидеме паметни кога дозвлолуваме некој да ни ги писува домашните.
а сепак како мулиња, бледо гледаме и ништо не сваќаме.
Начекав на доста интересен блог "Како скопскиве клинци раскажуваат лектири", кој е доста сватлив и инвентивно промислен.
Стварно вреди да си види, бидејќи го претставува нашето секојдневно размислување
Кликнете ОВДЕ за да го видите блогот